Romorantin - Druif
Geschiedenis van Romorantin
Deze druivensoort dateert van het begin van de 16de eeuw en toch is deze confidentiële druif vrij goed gedocumenteerd. Frans I, koning van Frankrijk, gaf zelf in 1519 de opdracht om 80.000 stokken van Bourgogne naar de Loire te verplanten. In Romorantin wou hij zijn koninklijk kasteel bouwen (het werd uiteindelijk Chambord) en de stokken werden geplant langs de weg naar Pruniers.
De druif zelf is een kruising van Gouais Blanc en pinot noir. Hij is dan ook een broer van Chardonnay, Pinot Gris, … en de andere druivensoorten van de familie van de “noiriens”.
Romorantin mag in Bourgondië, het zuidwesten, de Loire, … geplant worden maar in de praktijk vinden we die enkel terug in het dorp Romorantin en de omliggende gemeenten. We moeten toegeven dat de druif hier bijzonder goed gedijt. Zo goed, dat het AOC Cour-Cheverny enkel en alleen Romorantin toelaat.
In 2011 telde het areaal 72 hectaren, hoofdzakelijk in laatstgenoemde AOC. Historisch is dit bijzonder laag: eind 1950 was het tienvoud ervan aangeplant. In 2013 werd het laatste perceel Romorantin geplant op het domein van het kasteel van Chambord. De eerste productie wordt verwacht in 2019, het jaar dat Chambord 500 kaarsen blaast.
Hoe herken je romorantin?
Het uiteinde van de jonge twijgen is behaard,
De jonge bladeren zijn geelachtig met gebronsde vlakken,
De tussenknoop van de volwassen twijgen zijn rood-violet van kleur,
De volwassen bladeren zijn diepgroen, zijn in 1 stuk of vertonen slechts oppervlakkige inkepingen tussen de lobes. De tanden van de bladeren zijn kort. Aan de binnenkant is het blad middelmatig behaard,
De bessen zijn eerder klein en rond of licht afgevlakt. De trossen zijn eerder groot
Romorantin is gemiddeld gevoelig voor grijs rot en druiflui moyennement sensible à la pourriture grise en de larven van vlinders.
4 klonen werden toegelaten. Zij maken deel uit van een arboretum van een vijftigtal klonen dat bewaard wordt in Loire-et-Cher.
Hoe proeft romorantin?
Deze witte wijn heeft parfums van witte bloemen zoals acacia, citrusvruchten, geel fruit zoals perzik, honing en soms toetsen van vuurstaan. Toetsen van rabarber, munt en kruiden zijn niet ongewoon.