Grenache Noir  -  Druif

Geschiedenis van Grenache Noir

De oorsprong van deze druif ligt misschien in Catalonië maar kan evengoed uit Aragon komen: in de Rioja draagt die naast Garnacha ook wel de naam Tinta Aragonesa. In Sardinië vraagt men zich af of de Sarden deze druif niet hebben geëxpoteerd naar Catalonië. Deze druif is al redelijk oud, getuige de diverse spontane mutaties die witte, grijze en “harige” varianten van deze druif opgeleverd.

Grenache Noir is pas in de Middeleeuwen in het hedendaagse Frankrijk geraakt. De Camino naar Compostella was een populaire bedevaartsweg waarlangs een heleboel informatie en genetisch materiaal heeft gereisd. Zo ook voor druivenrassen.

Op het einde van de 20ste eeuw, is grenache de tweede meest geteelde druivenras na airén (ook al een Spaans druivenras). Sindsdien is die tweede en nadien derde plaats overgenomen geweest door respectievelijk Merlot en Cabernet Sauvignon. Nochtans is de uitbreiding van zijn areaal – op een paar uitzonderingen na – beperkt gebleven tot Europa.

In Spanje wordt die geteeld in het Noorden van het land: Aragon, Castilla, Baskenland, Catalonië (de hoofddruif van de Priorato) en Extremadura. We vinden hem in de Rioja terug, geassembleerd met Tempranillo. 

Met een areaal van 100.000 hectaren, is Grenache Noir één van de meest bewerkte druivenrassen in Zuid-Frankrijk. Op bijna 60 jaar tijd is dat areaal verviervoudigd. Je vindt hem langs de Middelandse Zee en in de Zuidelijke Rhône waar Grenache verplicht is in quasi alle AOC’s. In die streken wordt hij veelal geassembleerd met Syrah en Mourvèdre.

Italië verbouwt Grenache Noir op een areaal dat 22.400 hectaren groot is. Het is de hoofddruif in Sardinië (bekend als Connonau) en verder op Sicilië, Calabrië en Umbria.

Verder vind je wat Grenache in Griekenland, Israël, Algerije, Marokko en Cyprus en in de Nieuwe Werled in de VS, Argentina, Chili, Uruguay, Zuid-Afrika en Australië.

Hoe herken je grenache noir?

• De botten zijn licht katoenachtig,

• De jonge bladeren van grenache noir zijn schitterend felgroen,

• jonge twijgen zijn geel,

• De volwassen bladeren zijn getand met rechtlijnige zijden, een anthocyane pigmentatie op de petiolen en nerven, met een blad dat heel glad is en grillig van vorm. De onderkant van het blad heeft heel weinig tot geen opstaande op platliggende haartjes,

• De trossen van grenache noir zijn medium tot groot en de bessen zijn medium groot.

Oude conservatoria van Grenache Noir hebben 20 klonen gehomologeerd. Een zevental van hen wordt courant gebruikt in de Rhonevallei of in de Aude. Sommige Spaanse klonen wachten nog op een homologatie.

Grenache noir is enorm gevoelig voor meeldauw en excoriose en vrij gevoelig voor bacteriële necrose, grijsrot en druivenwormen. 

Hoe proeft grenache noir ?

De kleur van deze rode wijn is eerder licht. Lichte tot krachtige materie, de tannine is meestal niet overheersend. Aroma's neigend naar rood en zwart fruit (aardbei, kersen, framboos), kaneel, tabak en vegetale toetsen.