Mourvèdre - Druif
Geschiedenis van Mourvèdre
Zoals de Grenache Noir heeft de Mourvèdre wellicht haar weg uit Spanje gevonden via de Camino, de bedevaartsweg naar Compostella.
De oorsprong van deze Spaanse druif (daar bekend onder de naam monastrell) ligt wellicht rond Valencia. Een bedevaarder zal waarschijnlijk een ent over de Pyreneeën hebben meegenomen op zijn terugtocht, rond de 16de eeuw.
De Mourvèdre heeft zich perfect aangepast aan zijn adoptieland en is onder andere de dominante druif geworden in de Provence. Na de crisis van de Phylloxera werd die uit het oog verloren, ten voordele van meer productieve en eenvoudiger te vermenigvuldigen rassen.
We moeten wachten tot de jaren 1960 om het nieuwe elan van de Mourvèdre langs de Middelandse Zeekust mee te maken. In het binnenland vinden we deze druif terug in de Zuidelijke Côtes du Rhône. In Châteauneuf-du-Pape, Gigondas en Vacqueyras is hij de derde belangrijkste rode druif, na grenache noir en syrah. Met deze twee laatste druivensoorten wordt Mourvèdre vaak geassembleerd.
Het totale areaal in Frankrijk bestrijkt nu zo'n 9200 hectaren. We komen van ver: in 1958 was het nog maar 600 hectaren groot.
Mourvèdre bezet zo’n 120.000 hectaren areaal wereldwijd. Het grootste deel ervan vind je in Spanje waar daar alleen al 110.000 hectaren worden verbouwd. De belangrijkste gebieden zijn Valencia, Almansa, Jumilla, Yecla, en Alicanta.
Hoe herken je mourvèdre?
De jonge bladeren zijn gebruind,
De jonge twijgen groeien rechtop en hebben rode internodiën,
De volwassen bladeren zijn orbiculair en zijn volledig of met drie lobben met een petiolaire sinus die ofwel open is of liervormig. De tanden zijn groot en middelmatig lang in vergelijking met de breedte aan de basis en hebben rechtlijnige zijden. De nerven hebben een lichte anthocyane pigmentatie. Het blad is vlak en de onderkant is stevig bedekt met een laag platliggende haartjes.
De trossen van mouvèdre zijn middelmatig groot tot groot en de ronde bessen zijn medium groot.
In Frankrijk werd een conservatorium opgesteld om het genetisch kapitaal van de Mourvèdre te bestendigen. 15 klonen werden weerhouden waarvan zes regelmatig worden vermenigvuldigd.
Mourvèdre is gevoelig voor mijt, cicaden en esca. Daarentegen is mouvèdre door haar dikke schil nauwelijks gevoelig voor grijsrot en is het goed resistent tegen excoriose.
Hoe proeft mourvèdre?
Deze rode wijn heeft een donkere kleur, is krachtig, gestructureerd en een hoge tannine-niveau. Aroma’s van peper en zwart fruit (zwartbessen en bramen), tijm, rozemarijn, laurier. Bij het ouder worden proeven we truffel, leder, geconfijt fruit, gedroogde pruimen, kruiden en wild.