Gigondas  -  Wijngaard

We moeten teruggaan tot het Klassieke tijdperk om de oorsprong van de wijnbouw terug te vinden in dit dorp van de Zuidelijke Rhône. Enerzijds kregen veteranen van het tweede Romeinse legioen een aantal percelen ter beschikking die ze voor de wijnbouw aanwendden. Anderzijds zijn archeologische opgravingen van vinificatiekuipen een echt bewijs voor die oude oorspong.

Nochtans dateert de eerste geschreven bron over Gigondas pas in 12de eeuw.

De statuten van de gemeenschap van Gigondas getuigen reeds in 1591 van de wijnhandel en bepaalt vrij strikt hoe die handel tussen dorpelingen en tussen buitenstaanders van het dorp. Die laatsten kregen niet automatisch recht op de wijn van Gigondas. Dit statuut kunnen we beschouwen als het begin van een lastenboek voor een herkomstbenaming.

In de 18de eeuw wordt de startdatum van de oogst gereglementeerd. Dit jaarlijks fenomeen kennen we nu nog in de meeste wijngaarden en heet "le ban des vendanges".

De winter van 1955 vernietigt het grootste deel van de olijfgaarden aan de voet van de Dentelles de Montmirail. Dit gaf de kans aan de wijnboeren om de vrijgekomen percelen te beplanten met wijnstokken.

Heel snel nadien wordt het dorp geklasseerd in Côtes-du-Rhône Villages. Op 6 januari 1971 krijgt hij als eerste zijn eigen gemeentelijke herkomstbenaming in de Zuidelijke Rhône.

Het klimaat is hier mediterraans, warm en droog en kent 2800 uren zonneschijn per jaar. De Noordelijke Mistral zorgt gelukkig voor afkoeling.

De bodem bestaat uit alluviale terrassen met rood klei en gesteente uit het Mindeliaans tijdperk. De hoge permeabiliteit van de bodem vermindert de kans op erosie en droogt de bodem snel uit na een regenbui.

De bodem is bijzonder geschikt voor grenache noir - de belangrijkste druif in de streek -, syrah en mourvèdre.