Alberto Voerzio - Wijndomein
Vergeet alles wat ik over Barolo schreef. Alles behalve de paragraaf die de Barolo-oorlog behandelt. Roberto Voerzio is de vaandeldrager van de modernisten. Alberto, zijn neef, volgt hem in zijn ideeën over de rijpingscyclus van druiven.
Geen van beiden gelooft in de voordelen van het herfstklimaat voor de Nebbiolo. Erger nog, zij geloven dat mist, kou en regen de kwaliteiten van de prima donna druif uit de regio verzwakken. Door de omstandigheden van de eerste herfst voor te zijn, vermijden ze ook het gebruik van pesticiden. Dit biedt hen de mogelijkheid om de sappen spontaan te laten fermenteren tijdens de vinificatie.
En dus oogst Alberto een maand en meer voor de traditionalisten van de regio.
Deze beslissing heeft meer dan één gevolg. Hoe versnel je de rijping van een druif die laat in het seizoen rijpt? Eén van de puzzelstukken ligt in de druivelaar zelf: je moet weten dat het fruit rijpt dankzij de fotosynthese van het blad. Een vierkante meter loof rijpt 2 kilo fruit.
Alberto gokt op 2 vlakken. Enerzijds zijn de wijnstokken van Alberto veel minder beladen met fruit dan de wijnstokken van zijn buren. Om de verminderde belasting van de wijnstokken te compenseren, verdubbelt hij de plantdichtheid. Anderzijds krijgt het loof de vrije loop. Waar naburige wijnstokken tot een meter worden gesnoeid, groeien Alberto's wijnstokken tot twee meter hoog.
Deze verhoogde fotosynthese en dichtheid in beplanting bieden een tweede voordeel: ze dwingen de wortels om zich diep in de grond te verankeren, en ontwikkelen hierdoor meer zuren en tannines en halen ze meer mineralen op uit de bodem.
Deze aanpak vereist bijzonder hard werken in de wijngaard om enig waardevol resultaat te bekomen. De groene oogst begint bij de verkleuring van de druiven en wordt gehandhaafd gedurende de rijpingscyclus. De grotere trossen worden afgeknipt. Na deze operatie behoudt een stok 5 trossen in plaats van 12. 2 weken voor de oogst wordt de onderste helft van de druif, rijk aan water, gescheiden van de bovenkant van de druif.
Deze handelingen leiden ertoe dat de Nebbiolo de rijpingsevolutie van pinot noir gaat volgen. Deze vroege rijpende druif van Bourgondië dient als het ware als ijkpunt voor het domein van Alberto. Door de Nebbiolo-trossen te verkleinen tot de grootte van pinot noir rijpt de Italiaan 2 weken vroeger.
In de wijnkelder zoekt Alberto de zuiverheid van de Nebbiolo. Hij laat zich leiden door de chemische analyses van het most en de wijn. Zuurstof wanneer nodig, sulfieten wanneer strikt noodzakelijk. Zijn nauwgezette werk laat hem toe om onaangename geuren van reductie en vluchtige zuren te vermijden.
Het zwavelgehalte neigt naar 0 na 18 maanden rijping. Op dit niveau ontwikkelt de wijn zich zeer langzaam. De wijn neemt afscheid van zijn beschermende cocon en ontwikkelt boeiende tertiaire aroma's waarin het typische florale parfum de hoofdviool speelt.